Iedere dochter vreest het moment waarop je beduimelde tijdschriften onder het ouderlijk bed vindt, aan de kant waar je vader slaapt. Maar opeens bij het stofzuigen was het zover en ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. Daar lagen inderdaad hele jaargangen... 'Wireless World' en ook het hardere werk 'Funkschau' en 'Elektuur'.

Af en toe denk ik dat ik gek word. Af en toe denk ik dat ik al gek bèn. Een muzikantenleven kent nu eenmaal verschillende aspecten waarin zaken net even iets anders lopen dan wat je standaard zou noemen. We worden krankzinnig van het gebrek aan media-aandacht of gaan juist door het lint bij teveel hype. We worden gestoord van onze eigen bandleden of we draaien door bij het invullen van belastingpapieren.

Ik heb dit echt wel eerder gedaan, en toch ben ik zenuwachtig. Ken ik m'n teksten wel? Apparatuur werkt, de zaal stroomt langzaam vol. Ik tik nog es tegen de microfoon, zoals amateurs doen. Dan schraap ik mijn keel: “Goeiemorgen allemaal bij dit eerste college Inleiding In De Psychologie.” <p style="margin-bottom: 0in">Ja, dit is het leven van een Nederlandse muzikant. Het sprookje van de stoere rocker en de glamoureuze pop-poes die hun heupen wiegen op het podium, tot om middernacht de betovering verbreekt. De make-up gaat af, de spullen weer het verrotte busje in: morgen wacht de-baan-die-wel-geld-opbrengt. Vroeger kon je nog in een platenzaak werken, maar bij gebrek daaraan sta je 's ochtends weer op de vuilniswagen (Racoon) of in de bouwmarkt (Moss).

<p style="margin-bottom: 0in">Of je geeft college aan de Universiteit van Amsterdam onder het alias 'doctorandus M.A. van Eenbergen'. Dat ben ik: twee cum laude diploma's aan de muur en nul gouden platen; ik had het graag andersom gezien. Al heb ik geen reden tot klagen; noem mij een 'bijbaan' die zoveel lijkt op het leven van een rockster. Ik mag m'n eigen show in elkaar draaien en elke week sta ik voor volle zalen.

<p style="margin-bottom: 0in">Maar af en toe word ik nogal heen en weer geslingerd vanwege mijn dubbelrol in deze parabel. Om een zaal van tweehonderd studenten een beetje in toom te houden moet ik soms streng optreden: laatkomers komen niet meer binnen en wie z'n lunch eet tijdens mijn voordracht kan rekenen op een valse-stiefmoeder-blik. Een behoorlijk contrast met de prinses die ik 's avonds op het podium wil zijn. Breed lachend en het publiek opjuttend kan tijdens een Gram-optreden voor mij de chaos niet groot genoeg zijn. Rock'n'roll betekent voor mij juist lak aan regels.

<p style="margin-bottom: 0in">Ik vraag me af of Marien van Moss deze tegenstelling ook zo ervaart. Lukt het hem om in de Gamma met een strak gezicht een roze behangetje te verkopen aan iemand met wie hij vorige week nog heeft staan headbangen? Of merk ik dit als enige op, omdat ik toevallig de halve week met m'n hoofd in de psychologieboeken zit? De sociale disciplines hebben voor alles wat je meemaakt namelijk wel een mooie wetenschappelijke term.

<p style="margin-bottom: 0in">Volgens de vakliteratuur ben ik blijkbaar een gevalletje 'rolconflict'. Dat is een duur woord voor het vastzitten in twee rollen die met elkaar botsen, in je hoofd en/ of in de praktijk. Nou moe, dan lijdt waarschijnlijk half musicerend Nederland daaraan.

<p style="margin-bottom: 0in">Maar ik hoef geen medelijden met mezelf te hebben, want verder lezend ontdek ik dat mijn studenten onder nog iets veel ergers gebukt gaan: 'rolverwarring'. Dat is de spanning die je voelt als je niet meer weet hoe je je moet gedragen tegenover eh.. bijvoorbeeld een zangeres-docent. Gisteravond was ze nog een gitaarspelende toverfee in zilveren outfit; vandaag is ze een heks die jou niet wil matsen met een zesje.

<p style="margin-bottom: 0in">Meestal duurt het wel een half semester voordat m'n psychologiestudenten mijn tweede identiteit hebben ontdekt. Genoeg tijd om eerst als docent serieus genomen te worden. Dit jaar hebben ze me echter al in de eerste collegeweek ontmaskerd. Tijdens een festivaloptreden hoorde ik opeens “Aaarrgh, dat is mijn professor!” uit het publiek.

<p style="margin-bottom: 0in">Zouden er praatgroepen zijn voor artiesten die lijden aan rolconflict? Of voor publiek met rolverwarring? Om het mijn arme studenten en mezelf gemakkelijk te maken neem ik me voor geen psychologiegrappen meer op het podium te maken. En op college-dagen laat ik die strakke zilveren broek maar in m'n kast hangen.

<p style="margin-bottom: 0in">

<p style="margin-bottom: 0in">(Dit column verscheen oktober 2011 in tijdschrift MusicMaker)

We're a new band, so here's our first single together as a threesome: download 'Until The Lights' here for free. It's uptempo poppy punk, it's electro, it's classical... Autumn never sounded so bright. Come see us play live at the single release party, this Thursday Oct 11 at Pakhuis Wilhelmina.